8-9 października 2016 na Akademii Wychowania
Fizycznego we Wroclawiu odbyło się seminarium naukowe pt. „Joga w Polsce”. Zostały przedstawione sylwetki Polaków którzy przyczynili
się do rozpowszechniania nauki i praktyki jogi w powojennej Polsce. Poznaliśmy
niezwykle historie Leona Cyborana, Tadeusza Paska, Murycego Frydmana i Wandy
Dynowskiej.
Leonowi Cyboranowi zawdzięczamy bezpośredni przekład
z sanskrytu Jogasutr przypisywanych Patandzalemu (II w. p.n.e) – tutaj treść tłumaczenia:
http://omgurudev.w.interiowo.pl/jogasutry.htm lub wydanie książkowe PWN z komentarzem: http://ksiegarnia.pwn.pl/Jogasutry-przypisywane-Patandzalemu-i-Jogabhaszja-czyli-komentarz-do-Jogasutr-przypisywany-Wjasie,68474401,p.html
Dzięki polaczeniu skype z zagranicznymi goscmi dowiedzieliśmy się jak
funkcjonuje joga w szkołach w takich krajach jak Indie, USA, Chorwacja – usłyszeliśmy
także informacje o najnowszych wynikach
badan nad korzyściami płynącymi z programów jogi w szkołach. Także kilka
prezentacji polskich badan pokazywało jaki wpływ na dzieci i pewne grupy zawodowe
ma praktyka jogi. Obok pracy umysłowej także odbywały się praktyczne warsztaty.
Gdzie jesteśmy w Polsce z joga? W podsumowaniu prof.
L. Kulmatycki mowi: „..wg. koncepcji De Michelis można powiedzieć ze w
Polsce jesteśmy ok. 30 lat za krajami, które już ponad 10 lat temu weszły w
etap akulturacji. My jesteśmy na etapie konsolidacji (następującym po etapie
popularyzacji). Owszem joga wolno wchodzi do systemu edukacji (najwyraźniej akademickiej,
ale tez szkolnictwa na etapach wcześniejszy). Nie jest jednak obecna w grantach
naukowych czy w terapii.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz